Direktor Turističke organizacije Lebane Bojan Jović bacio je jutros na sednici lokalnog parlamenta svoju cipelu na predsednika te opštine Ivana Bogdanovića.
Direktor, inače član SNS-a, je to uradio zbog toga što je , kako je naveo, bio ogorčen jer njegovo preduzeće nije imalo podršku od strane vladajuće garniture, a na razgovor ga, kako tvrdi, predsednik opštine Lebane niej primio pune četiri godine.
“Produžite Skupštinu i po hitnom postupku da me smenite. Ne pitate mene da li ja hoću od 16-tog da radim sa vama ili ću raditi sa nekim drugim. Mene nije stid da kažemd a sam pripadnik stranke koja vodi ovu državu. I tako sam se i ponašao, radio, ne štedeći ni sebe ni svoju porodicu. A ovo ću uraditi (i krenuo je da skida cipelu – prim. nov) – ovo je jedan običaj… Evo, baciću mu cipelu ovako (baca cipelu direktno u Bogdanovića koji sedi u prvom redu – prim. nov) da ga postidim, da zna da nije primio nijednog građanina, a kamo li direktora koji je izabran većinom glasova, za ove četiri godine”, kazao je Jović.
Inače, Jović i Bogdanović su privatno bliskim rodbinskim odnosima.
Bacanje cipele na nekoga, antički je običaj Bliskog istoka i drugih dijelova Azije, koji se sačuvao do danas.
Pošto se cipela nosi na nogama i ljudi je gaze, ona se smatrala nečim nečistim. Jedan od najuniženijih kućnih poslova u Isusovo vrijeme bilo je pranje nogu nekome. To su u domaćinstvima gostima radile sluge, pri dolasku, a ako domaćinstvo nije imalo sluge, to je radila žena ili djevojka – ćerka. I sam Isus je oprao noge učenicima na Veliki četvrtak, da bi im dao primjer smirenja i da jedni drugima treba da služe. Sa druge strane, čin najveće uvrede je bio ako bi neko na nekoga bacio cipelu, nešto što se gazi i što često i smrdi od znoja i prašine. Ovaj običaj (podizanja pete ili bacanja cipele) je indirektno spomenut od Isusa u Jevanđelju po Jovanu. Govoreći o svom izdajniku Judi, rekao je: Koji sa mnom hljeb jede, podiže petu svoju na mene. (Jovan 13:18).
Muntazar el Zejdi (arap. منتظر الزيدي) je irački novinar koji je bacio cipelu na Džordža V. Buša, prilikom Bušove posjete Iraku u svojstvu predsjednika SAD dana 14. decembra 2008. godine. Takvi slučajevi se i dalje dešavaju na Bliskom istoku.
Kod Srba postoji izreka za čovjeka bez moralnih vrijednosti, da ima obraz kao đon (neosjetljiv, prljav).