Hrvatska imena za mesece u godini, većini Srba su čudna i teška za pamćenje, ali treba znati da su svi slovenski narodi, pa i naš, pre uvođenja Gregorijanskog kalendara, koristili upravo te i slične, opisne nazive.
Iako udaljeni jedni od drugih, slovenski narodi su, za mesece u godini, koristili gotovo identične nazive, koji odslikavaju vremenske karakteristike, klimatske i atmosferske odlike, prirodne promene, pa i običaje.
Na staroslovenskom, januar je bio koložeg, februar-sečko, a mart- derikoža. Slede, lažitrava, cvetanj, trešnjar, žetvar, gumnik, grozdober, šumopad, studen i koledar. Tokom vremena, pojavili su se sečanj, veljača i ožujak….
U jezik su, međutim, polako počeli da ulaze i rimski nazivi, koji su se, uporedo sa narodnim, upotrebljavali vekovima.
Vuk Karadžić je, u “Srpskom rječniku“, staroslovenska imena upisao kao “staro srpska“ i koristio ih u svojim delima. Njihova upotreba beleži se čak i na početku 20. veka.
Definitivan “ulazak“ novih imena u srpski jezik dogodio se tek sa prihvatanjem Gregorijanskog kalendara 1919. godine.
I dok su Srbi prihvatili nove, latinske nazive meseca u godini, Hrvati i drugi narodi, poput Poljaka, Belorusa i Ukrajinaca, su i do danas sačuvali izvorna staroslovenska opisna imena, koja mi smatramo čudnim i komplikovanim.
S.Stojiljković
Ako stepropustili...
